อย่า...ยายกูซ่า

เกี่ยวกับอารมณ์ขันของภาษาครับ เผอิญระหว่างทางมาทำงาน เห็นสติกเกอร์ท้ายรถแท็กซี่มิเตอร์ TOYOTA INNOVA สีม่วงคันหนี่ง เขียนว่า

อย่า...ยายกูซ่า

เห็นแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ ขอบคุณภาษาไทย ซึ่งผมคิดเสมอว่า ภาษาประจำชาติ และทุกภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร เป็นอะไรที่สุดยอดสำหรับมวลมนุษย์และสัตว์โลกจริงๆ

สังเกตกันบ้างมั้ยครับว่า คนที่เป็นนักพูดปากอาชีพ ร้อยทั้งร้อยต้องมีความสามารถในการใช้ภาษาอย่างมาก หรือแม้แต่มุขขำขำฮาฮา ของนักแสดงตลกชั้นนำทั้งหลาย ใช้ภาษาเป็นเครื่องมือที่สำคัญ ในการทำมาหารับทานทั้งนั้น แม้บางคนจะบอกว่าพวกนี้ทำภาษาวิบัติ แต่หลายครั้งผมมองว่าเป็นข้อดีเรื่องความหยืดหยุ่นของภาษาต่างหาก โดยเฉพาะภาษาไทย และถ้าเราฟังอย่างเข้าใจในวัตถุประสงค์ของคนพูด เราก็จะรู้ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร

คุณสมบัติขั้นพื้นฐานของการศึกษา ก็คือ การเข้าใจภาษาที่ใช้ในการสื่อสารอย่างลึกซึ้ง ดูเหมือนสังคมไทยไม่ว่าจะระดับไหนที่วุ่นวายยุ่งเหยิงอยู่ในปัจจุบันนี้ จะอ่อนปวกเปียก ขาดคุณสมบัติข้อนี้อย่างแรง