เลือกข้าง

ช่วงนี้ไปไหนมาไหน เจอคนรู้จักทักทายกัน ก็มักจะถามกันทีเล่นทีจริงว่า เลือกสีแดงหรือสีเขียว บรรดา blogger เลือดประชาธิปไตยชื่อดังทั้งหลาย ต่างก็แปะป้ายแดงละลานตาไปหมด ส่วนกระบอกเสียงกระบอกภาพของภาครัฐ ก็โบกธงเขียวสะบัดไหวๆ แทบทั้งวันทั้งคืน

ประชาธิปไตยเป็นเรื่องของเสียงข้างมาก(จริงหรือเปล่า ไม่ค่อยมั่นใจ)

ส่วนตัวผมมีความรู้สึกว่า ขนาดพลเมืองชั้นกลาง ซึ่งอยู่ในแวดล้อมของข่าวสาร มากมายหลากสื่อ เช่นเรา ยังระแวงในข้อมูลที่ได้รับว่า ผิดเพี้ยน บิดเบือน ชี้นำ ขาดการกลั่นกรอง ตั้งใจบ้าง ไม่ตั้งใจบ้าง แล้วประชาชนรากแก้ว ที่ส่วนใหญ่อยู่ในชนบท พวกเขาจะเป็นยังไงกัน คงสับสนน่าดู (เอ! หรือว่าพวกเขาจะกระจ่างใส ชัดเจน ไปแล้ว)

การนำเสนอของแต่ละฝ่าย ถ้าจงใจหาแนวร่วม เลือกข้างแบบชัดเจน ก็โอเคไม่ว่ากัน เพราะเจตนาชัด แต่ตัวเราเองต้องพยายามหาสารจากฝั่งตรงข้าม มาเปรียบเทียบ พิจารณา เพราะแม้แต่วิธี หรือบรรทัดฐานในการตัดสินใจ ทั้งสองข้างยังชี้นำไว้หมด แถมไม่เหมือนกันอีกต่างหาก

คงต้องบอกตัวเองอย่างหนักแน่น ว่าต้องใช้วิจารณญาณในการเสพสื่อข่าวสารให้มากๆ สุดท้ายตัดสินใจบนบรรทัดฐาน วิธีการที่เชื่อว่าดี และสร้างประโยชน์ให้กับประเทศชาติมากที่สุด

ที่สำคัญคือ ต้องออกไปใช้สิทธิ ไม่ว่าจะเลือกข้างไหน (แม้เห็นต่าง ก็เป็นข้างเดียวกันได้)

ส่วนผม เลือกที่จะอยู่ข้าง..ตัวเอง ซึ่งเป็นประชาชนคนธรรมดาคนหนึ่งครับ

ภาพประกอบ: http://www.frc.org