บทความต้นทาง เขาพูดถึง productivity ของ web worker ซึ่ง Michael Specht หยอดทิ้งท้ายไว้ว่า ตัวเขาเป็น Bursty person ทำให้อยากรู้ว่า คำนี้หมายถึงอะไร เลยต้องตามไปดู -- อ่านผ่านๆ แค่ตอนต้นๆ ก็รู้สึกเหมือน ใครเอามีดมาแทงกลางใจดำ เรานี่ก็ bursty เข้าขั้น unproductivity man เหมือนกัน
ประเด็นหนึ่งน่าสนใจใน class ของศาสตราจารย์ Andrew McAfee ซึ่ง discuss เกี่ยวกับวัฒนธรรมของเศรษศาสตร์สองแบบนี้ (Busy กับ Burst) คือ นักศึกษาส่วนมากคิดว่า .. (ขออนุญาตยกมา โดยไม่แปล)
"that people who use the new tools heavily — who post frequently to an internal blog, edit the corporate wiki a lot, or trade heavily in the internal prediction market — will be perceived as not spending enough time on their ‘real’ jobs."
สั้นๆ ก็คือว่า พวกมนุษย์เว็บ 2.0 ทั้งหลาย น่าจะเอาเวลางานไปใช้ในเรื่องส่วนตัวมากเกินไป (ใช่ไหม?)
ทำให้ฝั่ง Busy มักจะตัดสินว่า Burst ซึ่งเป็นพวกที่ใช้(หรือเสพติด)เครื่องมือเว็บ 2.0 ในการทำงานนั้น ไร้ซึ่งผลงาน (unproductive) และขาดความรับผิดชอบ (irresponsible) เสียเวลาไปกับเรื่องส่วนตัว แทนที่จะทุ่มเทให้กับงานที่รับผิดชอบอย่างเต็มที่
ตอนท้ายของบทความต้นทางทิ้งท้ายไว้ว่า ถึงแม้ productivity แบบเดิมๆ จะทำให้เรามี ร้านขายของชำ พลังงานไฟฟ้า หรือหนังสือพิมพ์ฉบับเช้า แต่ในหลายๆ องค์กร ต่างกำลังพิจารณาถึงความสำคัญของ hyperproductivity อยู่เช่นกัน เพราะฝั่ง Busy เองก็ไม่ได้หันหลังให้ฝั่ง Burst ไปเลยซะทีเดียว แค่เฉื่อยๆ รีรอดูท่าที เนื่องจากยังไม่เห็นความสำคัญนัก เท่านั้นเอง
"พิจารณาตัวเองกันดีกว่า ว่าเป็นอย่างที่ฝั่ง Busy เขาปรามาสไว้รึเปล่า ถ้าใช่ก็ปรับปรุงตัวเองซะ แต่ถ้าไม่ใช่ก็แล้วไปครับ -- แต่อย่าลืมเรื่อง work hard กับ work smart ด้วยล่ะ มันต่างกันนะ"
ที่มา: Web Work Daily ผ่าน MICHAEL SPECHT
No comments:
Post a Comment