
อีกอย่างที่ทำให้ผมเกิดความอยากก็คือ ตัวนักแสดง ซึ่งพอเห็นหน้าค่าตาแต่ละคนแล้ว (อ่านชื่ออย่างเดียวไม่คุ้น เพราะจำชื่อคนไม่ค่อยจะได้) อืม! ได้แต่พึมพำว่า ต้องดู ต้องดู
เนื้อเรื่องไม่มีอะไรที่สลับซับซ้อน หรือลึกซึ้งเข้าขั้นเหมือนหนังในปัจจุบัน (เรื่องนี้ฉายเมื่อปี 1992) แต่ที่เด่นสุด ก็เป็นอย่างคำวิจารณ์จริงๆ คือ บทภาพยนตร์นั้นสุดยอด ทำให้หนังน่าติดตาม ตัวละครแต่ละตัว เด่น มีสไตล์ ชวนค้นหาจริงๆ บวกกับวิธีการเล่าเรื่องโดยใช้ flashback ตัดภาพกลับไปเล่าถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า หลังจากสร้างคำถามให้กับผู้ชมไว้แล้วก่อนหน้านั้น
ส่วนตัวแล้ว สำหรับบทบาท ผมชอบลีลา รวมทั้งหน้าตากวนโอ๊ยของ Mr. Blonde ซึ่งแสดงโดย Michael Madsen มากที่สุด โดยเฉพาะตอนที่เปิดเพลง "Stuck in the Middle With You" แล้วเต้นไปด้วย ในขณะที่กำลังจะลงมือฆ่าคนอย่างเลือดเย็น
เกร็ดเล็กๆ น้อยๆ
- ฉากของหนังเรื่องนี้ ทำให้รู้สึกเหมือนกำลังดูละครครับ คงเพราะข้อจำกัดเรื่องทุนสร้างนั่นละ
- จำนวน fuck ที่ออกจากปากตัวแสดงแต่ละตัว (ที่หลายๆ คนมองว่าเป็นเอกลักษณ์ของ Tarantino) เยอะเข้าขั้นเดียวกับ Death Sentence
- เพลงเก่าอย่าง Stuck in the Middle With You มีเสน่ห์น่าฟังจริงๆ
- สีของเลือด มันช่างแดง แด๊ง แดง แดง แดง แดง แดง แดง ... แดง สดมาก
ภาพประกอบ: Wikipedia
No comments:
Post a Comment