เพิ่งมีโอกาสได้ดู The Pursuit of Happyness โดนใจมาก ดูจบแล้ว ต้องย้อนมาตั้งคำถามกับตัวเองเลยครับ ว่าตัวเราเองจะเป็นพ่อที่สู้เพื่อลูกได้อย่าง Chris Gardner (Will Smith) รึเปล่า แม้จะมีลูกอยู่เคียงข้างเป็นกำลังใจ! แต่เมียหนี! (อันหลังนี่สำคัญ) แบบเดียวกันเคยคิดเล่นๆ ว่าระหว่างขาดพ่อกับขาดแม่ ผมว่าลูกคิดขาดพ่อน่าจะดีกว่าหน่อย -- แต่ไม่ได้อยากให้ขาดใครเลยนะ
หลายคนบอกว่าหนังเรื่องนี้ดีมาก ผมเห็นด้วย บทของ Chris Gardner ทำให้ Will Smith เด่น และสามารถสำแดงฝีมือได้อย่างเต็มที่ ไม่เคยเห็น Will Smith ดราม่าขนาดนี้มาก่อน
ฉากที่ชอบมากก็ตอน Chris กับลูกชายหาที่ซุกหัวนอนไม่ได้ ต้องพาลูกเข้าไปนอนในห้องน้ำ ของรถไฟฟ้าใต้ดิน เป็นซีนกระชากอารมณ์(และน้ำตา) สุดๆ
จุดหมายปลายทางไม่สำคัญเท่าสองข้างทาง ร่ำรวยจะไม่ร่ำรวย สมหวังจะไม่สมหวัง สำเร็จจะไม่สำเร็จ ถ้าเราไม่ได้ออกแรงทำ ไม่ได้เหนื่อยยากลำบาก ไม่สู้ และยอมแพ้ต่ออุปสรรคทั้งหลายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต -- คุณค่าอยู่ที่ความยากนั่นแล
ชีวิตใครในตอนนี้ ถ้ายังยากลำบากกันอยู่ ก็คิดซะว่ามันคือโอกาส และความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ โดยมีความสำเร็จรออยู่ข้างหน้าแล้วกันนะครับ
ภาพประกอบ: Wikipedia
No comments:
Post a Comment