ระยะเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมา สังเกตุเห็นนายหญิงที่บ้านขวนขวาย อ่านหนังสือธรรมะ สวดมนต์ หาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ต มากมาย โดยเฉพาะธรรมบรรยายของพระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม) วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรีไม่วายผมจะคิดเดิมๆ [ไม่ดีเอาซะเลย] -- "เอ้า! ดูกันซิว่า คราวนี้จะไปได้ซักกี่น้ำ นานแค่ไหน..."
เรื่องธรรมะ ผมไม่รู้และไม่เข้าใจมากนัก เพราะไม่เคยศึกษาหรือปฏิบัติอย่างลึกซึ้ง ไหว้พระสวดมนต์ก็ไม่บ่อย แต่คิดว่าวัตถุประสงค์หลักของพุทธศาสนานั้น เพียงต้องการให้ทุกชีวิตอยู่(และจากไป)อย่างสงบ ... หนทางอาจมีมากกว่าหนึ่ง ?
ความเชื่อดั้งเดิม :: สังคมอุดมคติ ไม่จำเป็นต้องมีกฎหมาย ไม่จำเป็นต้องมีศาสนา
...
สงสัยว่านายหญิงของผม กำลังหลงใหลธรรม ซึ่งตามประสาผมก็ search คำ "หลงใหลธรรม" เช่นเคย เจอและชอบ ขออนุญาตคัดลอกความข้างล่างนี้จากบล็อกสังฆะใจ
ยิ่งศึกษาพระพุทธศาสนา
จะยิ่งไม่รู้พระพุทธศาสนา
เพราะหลงใหลในรสอร่อยของความรู้
หลงใหลในความนึกความคิดของการใช้เหตุผล ตามหลักปรัชญา ตรรกวิทยา
ศึกษาโลก ศึกษาความทุกข์ นั่นจึงจะยิ่งรู้พระพุทธศาสนา
*จากงานเขียนท่านพุทธทาส
เธอหลงธรรม... ส่วนผมน่ะหลงทาง หาธรรมไม่เจอ
ภาพประกอบ: http://scottmcleod.typepad.com
