At the end of the day

ซื้อหนังสืออาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกมาและอ่านค้างไว้ตั้งนานแล้ว วันนี้เพิ่งได้ฤกษ์หยิบมาอ่านต่อ (แต่ก็ยังไม่จบอยู่ดี) มาโดนเอาตรงเรื่อง "ในตอนจบวัน"

อืม! แวะเข้าเว็บไซต์คุณวินทร์ซะหน่อย ได้อ่าน "ออมสินของเวลา" ที่ frontpage เก็บ quote โดนใจแปะไว้ซักนิดดีกว่า

สัจธรรมหนึ่งของการใช้ชีวิตในสังคมมนุษย์ก็คือ กฎเกณฑ์กติกาใดๆ ก็ตามที่มนุษย์เป็นผู้สร้างนั้นลบทิ้งได้เสมอ แต่ไม่ค่อยมีใครยอมเข้าใจสัจธรรมนี้ (หรือเพราะมันเป็นสัจธรรม ไม่ใช่กฎ?)

เพราะว่าช่วงนี้ กำลังทำงานเกี่ยวกับการนำมาตรฐานมาใช้ในที่ทำงาน ซึ่งต้องมีการสร้างกฎสร้างระเบียบต่างๆ มากมาย เพื่อบังคับใช้กับคนทั้งองค์กร เลยเข้าแก๊ปพอดี

โดยส่วนตัวผมออกจะค้านๆ เรื่องแนวนี้เป็นทุนเดิม ตัวอย่างเช่นเรื่องของกฎหมาย พวกนักกฎหมายมักจะพูดเสมอว่า การตีความกฎหมายต้องตีความตามเจตนารมย์เป็นสำคัญ อย่าตีความตามตัวหนังสือ แต่เห็นขึ้นโรงขึ้นศาลกันทีไร ท่านๆ เทพๆ ทั้งหลายตีความโดยเอาผลประโยชน์ฝ่ายตนเป็นที่ตั้งทั้งนั้น

ในทางปฏิบัติ ผมเองก็มักจะทำตัวแหกกฎ ฝืนระเบียบอยู่เสมอ แต่ไม่ใช่ไม่มีหลักเกณฑ์นะครับ หลักคิดและทำแบบง่ายๆ ของผมก็คือ At the end of the day หรือมองภาพรวมนั่นเอง จะแหกกฎฝืนระเบียบซักนิด แต่ทำงานง่าย ใช้เวลาน้อยลงเยอะ และได้ผลงานไม่แตกต่างกัน มันเสียหายอะไรกันนักหนา ถ้าจะบอกว่ายังไงก็ไม่ได้เพราะผิดกฎ ผมก็ว่า คนเราสร้างกฎเขียนระเบียบขึ้นมาเอง เปลี่ยนมันได้นี่ครับ ไม่เห็นต้องคิดมาก -- ดูกันในตอนจบวันเถอะ

ชีวิตและงานนับจากนี้ต่อไป ผมจะใช้แนวทาง At the end of the day อย่างที่คุณวินทร์บอกละครับพี่น้อง